Thursday, June 24, 2010

నిశ్శబ్ద నయనాశ్రువులు ...

అర్దశకల హృదయాలు
అనంతంగా శిధిలమై
మౌనాశ్రువులు కురుస్తాయి
మన వియోగ క్షణాన .
పాలిన చల్లారిన చెక్కిళ్ళు ,
స్పందన లేని ముద్దూ
ముందే తెలిపాయి -
ఈ విషాద ఘడియల్ని .
నొసట చల్లగా యింకిన
ప్రత్య్యూష తుషారాల హెచ్చరిక
` ఆవిరై పోతావన్న నేటి
నా భావానికి ప్రతీక .
బాసలెన్ని భగ్నమైనా
కీర్తి కాంతిలో నీవు ,
నీ ఖ్యాతి స్త్రోత్రాల వెన్నంటిన
అవమానాలు వింటూ నేను .
వాళ్ళు - నిన్ను బాగా తెల్సిన వాళ్ళు
నీవు నాకు తెలుసనీ తెలియని వాళ్ళు
నా ఎదుట చెప్పే నీ ఊసులు
నా వీనుల హంస ధ్వని రాగాలు ,
నిలువెల్లా మృత్యు భీకర కంపనాలు .
ప్రియతమా ! ఎందుకిలా
చాలా కాలంగా చెప్పలేనంత
గాడంగా బాధించేనా నిన్ను ?
రహస్య నిశీధాలలో కలిసాం మనం
నీ హృదయం నన్ను మరుస్తుందనీ
నీ ఆత్మ నన్ను వంఛిస్తుందనీ
ఏకాంత నిశ్శబ్దాల లో నా రోదన .
సుదీర్ఘ కాల వ్యవధిలో -
మళ్ళీ కలిస్తే -
ఎలా పరామృశించను నిన్ను ?
నిశ్శబ్ధ నయనాశ్రువులతో తప్ప ...


No comments:

Post a Comment