Thursday, June 24, 2010

కాంక్ష

నిరాశా భరిత సుదీర్ఘ దినాలకన్నా
నీవు కాలు మోపే కలల రాత్రులే మిన్న .
నా కలల వాకిళ్ళ నీ పాదాలు మోపు చాలు
ప్రత్యూషా నికల్లా నవ జీవనం తో
పరిమళిస్తాను నేను .
ప్రకాశ దేశాల ప్రదూతలా
వేల రాకల వాకల శాఖలా రా !
నా కలల నీ క్రొత్త లోకాన నీ నవ్వు
నా పైన మల్లేనే జగమంతా దయ రువ్వు .
నుదుట ముద్దాడి ముంగురులు సవరించి
` సఖుడా ! ఎందుకింత వ్యధ ' అని పలకరించే
నీ స్వరం స్వప్నాన సత్య మగుటే వరం
యిల లోన నీ రాక కాక పోతేనేం నిజం ...

No comments:

Post a Comment